سوخت جت یکی از مهم ترین نیازهای عملیات هوانوردی است.

با پیشرفت علمی و فناوری فوق العاده همراه با اختراع وسایل حمل و نقل مدرن از جمله اتومبیل، قطار، هواپیما و موشک، هواپیماها وسیله حمل و نقل سریع، راحت و نسبتاً ایمن هستند. پیمودن مسافت های طولانی بین قاره ها بسیار آسان شده است و این امر باعث شده است تا در زمان و تلاش زیادی صرفه جویی شود.

سوخت جت

این سوخت نوعی سوخت بی رنگ است که بر پایه نفت سفید تصفیه شده است و در هواپیماهای دارای موتورهای توربین از جمله موتورهای جت استفاده می شود. این سوخت به دو نوع اصلی تقسیم می شود: جت A و جت A1 که هر دو به جای یکدیگر در عملیات پروازی استفاده می شوند، اما در مشخصات ساخت از جمله این مشخصات، تفاوت هایی وجود دارد. نقطه انجماد، که در آن (Jet A1) نقطه انجماد کمتری نسبت به (Jet A) دارد و آنها به ترتیب: -47 درجه سانتیگراد و -40 درجه سانتیگراد هستند.

سوخت آوگاز

Avgas برای نیرو دادن به هواپیماهای موتور پیستونی کوچک استفاده می‌شود که معمولاً توسط خلبان‌های خصوصی پرواز می‌کنند یا در آموزشگاه‌های پروازی یا کلوپ‌های پروازی استفاده می‌شوند.

دو گرید اصلی Avgas در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند، 100 LL (Avgas 100 دارای محتوای سرب بالا، سوخت جت استاندارد با اکتان بالا است که در موتورهای پیستونی استفاده می شود، و Avgas 100LL دارای محتوای سرب پایین تری است).

سوخت جت B

سوخت جت B رایج ترین جایگزین برای جت و آوگاز در حمل و نقل هوایی غیرنظامی است. سوخت جت B رایج ترین جایگزین برای سوخت جت و اوگاس در هوانوردی غیرنظامی است که حاوی ترکیب سبک 70٪ است. بنزین و 30 درصد نفت سفید، این نوع با نقطه انجماد پایین 60- درجه سانتیگراد مشخص می شود که آن را برای با این حال، برای کشورهای بسیار سرد مانند آلاسکا و کانادا، بسیار قابل اشتعال است و در هنگام جابجایی نیاز به مراقبت شدید دارد.

سوخت TS-1

این نوع سوخت جت معمولاً در روسیه مورد استفاده قرار می گیرد و برای داشتن نقطه انجماد 50- درجه سانتیگراد اصلاح شده است که آن را برای پرواز در مناطق سردسیری ایده آل می کند، زیرا نقطه اشتعال TS-1 28 درجه سانتیگراد است، بسیار فرار است.

سوخت JP-8  

این نوع سوخت جت عمدتاً در هواپیماهای نظامی استفاده می شود، مانند نیروی هوایی ایالات متحده و نیروهای هوایی ناتو JP-8 حاوی مواد افزودنی ضد خوردگی.

تفاوت بین سوخت جت و بنزین مورد استفاده در خودروها

سوخت جت و بنزین هر دو از زنجیره های طولانی هیدروکربن های حاصل از پالایش نفت تشکیل شده اند و در هر یک از آنها در محتوای هر نوع هیدروکربن با دیگری متفاوت است، زیرا بنزین از هیدروکربن هایی تشکیل شده است که حاوی 7 تا 11 اتم کربن با مولکول های هیدروژن متصل، و سوخت جت حاوی هیدروکربن در 12 تا 15 اتم کربن و در اصطلاح عامیانه سوخت جت بیشتر از نفت سفید تشکیل شده است.

در تئوری، هواپیماها و اتومبیل‌ها می‌توانند از سوخت یکسانی استفاده کنند، اما محیط‌هایی که هواپیماها در آن سفر می‌کنند کاملاً متفاوت از شرایط عادی رانندگی هستند، به عنوان مثال، دمای هوا در طول پرواز تا -40 درجه سانتی‌گراد کاهش می‌یابد، و احتمالاً بنزین معمولی یخ می‌زند و در نهایت فرآیند احتراق را متوقف می‌کند.

تفاوت دیگر بین بنزین و سوخت جت، افزودنی هایی است که به مخلوط سوخت جت تزریق می شود، مواد شیمیایی آنتی استاتیک، ضد خوردگی و ضد باکتری به سوخت جت اضافه می شود تا اطمینان حاصل شود که سوخت تحت هر شرایط پیش بینی نشده ای که هواپیما در ارتفاعات با آن مواجه می شود، ایمن است.